چند نکته در مورد قالب زنی :

• نحوه قالب زنی :

در زمان قالب زنی باید توجه داشت که قسمت های میانی کمپوست را به اطراف و کناره ها برگردانده و قسمت های کناری را به وسط قالب انتقال دهیم و نیز قسمت های زیر را، رو ریخته و قسمت های رو را به زیر منتقل می کنیم. دلیل این امر آن است که در زمان آب گیری پایل ها، قسمت های میانی بیشتر آب گیری می شوند، در حالیکه کلش ها در سمت کناره های توده سریعتر خشک می شوند و دیرتر به کمپوست تبدیل می گردند.

• زمان بندی قالب زنی :

مهمترین عامل جهت قالب زنی مجدد، ایجاد شرایط هوازی است. پس زمانیکه دمای مرکز توده را اندازه گرفتیم و دمای 65 درجه سانتیگراد را نشان دهد سریعا باید قالب زنی مجدد صورت گیرد، زیرا دمای بالاتر از 65 درجه سانتیگراد کمپوست بی هوازی می شود.

شکل قالب ها :

در زمان قالب زنی حالت پایل تشکیل شده باید به صورت حالت شومینه ای باشد. در حالت شومینه ای در زیر شومینه فشار استاتیک منفی ایجاد می شود، تا محل خلاء پر شود. به هر میزان که شکل پایل به حالت شومینه ای نزدیکتر باشد جریان هوا در آن بیشتر خواهد بود که باعث هوازی شدن کمپوست هم می شود.

طول و عرض و ارتفاع قالب ها :

در یک واحد تولیدی طول قالب ها را بسته به فضای پیست کمپوست سازی در نظر می گیرند. عرض قالب ها را در قالب زنی اول 3 متر در نظر گرفته و در قالب زنی های بعدی از عرض قالب ها در هر نوبت 20 سانتی متر کاسته می شود و ارتفاع قالب ها را عموما 2 متر در نظر می گیرند.

البته اصولا در تابستان ارتفاع پایل ها را بیشتر و عرض آن را کمتر می کنند که علت آن هم گرم بودن هوای محیط می باشد و زمانیکه مرکز توده خلاء ایجاد می شود هوای آزاد با سهولت بیشتر می تواند وارد مرکز کمپوست شده و محل خلاء را پر کند. در زمستان عکس این عمل اتفاق می افتد. یعنی ارتفاع پایل را کمتر و عرض آن را بیشتر در نظر می گیرند.

چگونگی اندازه گیری مقدار رطوبت در فاز 1 به طور تجربی :

جهت اندازه گیری رطوبت در مراحل قالب زنی از مرکز توده یک مشت برداشته و با فشار متوسط رطوبت آن را امتحان می کنند که در این حالت باید آب از لای انگشتان دست بیرون بزند و جاری شود و به زمین بچکد.

اما میزان رطوبت پایل زمانیکه آماده پر شدن به داخل تونل پاستوریزه است باید به گونه ای باشد که با فشار دادن کاه و کلش که از مرکز توده انتخاب شده آب از لای انگشتان بیرون بزند و جاری شود اما به زمین نچکد. رطوبت عامل بسیار مهمی در ایجاد فلور انتخابی ما است. پس باید بعد از اندازه گیری رطوبت، هر گاه کمپوست نیاز به رطوبت بیشتری داشت، با اسپری کردن آب و آبگیری، رطوبت را در حد مطلوب حفظ کنیم.

دلیل اضافه کردن سنگ گچ در مراحل آخر قالب زنی ها :

سنگ گچ باعث تثبیت Ph کمپوست از حالت اسیدی تا خنثی می شود و میدانیم که جمعیت باکتری ها در ph قلیایی فعال است. بنابراین جهت بالا نگهداشتن جمعیت باکتریها باید سنگ گچ را در مراحل آخر اضافه نمود تا شرایط محیط کمپوست از نظر میزان Ph به سمتی پیش برود که جمعیت کپکها در فاز 2 افزایش یابد.

مشخصات کمپوست بعد از فاز 1 :

رنگ کمپوست سیاه مایل به سبز، قطعات کاه براق و کاه نسبتا بلند است و حالت ارتجاعی دارد. رطوبت کمپوست بین 70 تا 72 درصد باشد. با کم فشار دادن کمپوست در دست قطرات آب از آن خارج شود. Ph در حدود 8 تا 9.5 است و کمپوست هنوز نچسبیده و لزج است و با دست زدن به آن دستمان تر و کثیف می شود در این شرایط لکه های کوچک در کمپوست دیده می شود که دال بر وجود میکروارگانیسم های گرمادوست است. مقدار نیتروژن بین 1.8 تا 3 درصد است. میزان آمونیاک حدود 0.3 تا 0.4 درصد است یعنی 600 تا 800 ppm .