تشکیل استروما (میسلیوم شناور):
منظور از عنوان فوق رشد بیش از حد میسلیوم در سطح بین محیط کشت و هوا می باشد.
علل بوجود آمدن این عارضه را می توان کمبود تهویه, بالا بودن بیش از حد رطوبت در بستر, اختلاف زیاد در میزان رطوبت بین کمپوست ها و خاک پوششی, نوسانات شدید دمایی در محیط کشت, و تغییر کیفیت بذر قارچ ذکر کرد.
گاهی در اثر ضخامت کم خاک پوششی نیز میسلیوم شناور بوجود می آید, مخصوصا موقعی که از ترکیبات هوموسی قوی استفاده شده باشد که می توان ظرف 7 تا 8 روز پس از پوشاندن مجددا بسترها را با خاک اضافی پوشاند.

استرومای تشکیل شده می بایستی از روی بستر حذف شود. زیرا اینها دیگر قادر به یکی شدن با محیط زیست بستر نیستند و به آسانی به سمت پوسیدگی پیش می روند
استروما باعث می شود که خاک پوششی مقدار زیادی آب را در خود نگهدارد و به حالت خیس باقی بماند در نتیجه لایه های پایین تر بستر به تدریج خشک شده و نهایتاً مانع از رشد محصول میشوند .
رطوبت بیش از حد مجاز:
1-کمپوست:
- خیسی کمپوست، استروما در سطح کمپوست و در زمان رشد میسلیوم، تاخیر در رشد و توسعه میسلیوم.
2-خاک پوششی:
- خیسی خاک پوششی، عدم انجام تبادلات گازی کمپوست و استروما در سطح خاک پوششی. رطوبت بصورت قطرات آب در سطح زیرین بلوک و گندیدگی کمپوست.
3-هوادهی:
- در زمان تشکیل پین هد، موجب پین مردگی می گردد.
- در زمان رشد پین و تشکیل قارچ، عدم تبخیر از سطح خاک، عدم مکش و انتقال آب و مواد غذایی از کمپوست به قارچ،
4-باردهی:
- ایجاد لکه های قهوه ای رنگ در سطح کلاهک به سبب تجمع باکتریها.