مکان کمپوست سازی :
محل کمپوست سازی به عنوان آلوده ترین قسمت واحد تولیدی ، همیشه محل بروز خطرات نهفته می باشد . به همین علت فاصله محل کمپوست سازی تا سالن های پرورش باید زیاد باشد. به طوری که منابع ، گاهی اوقات این فاصله را حداقل یک کیلومتر بیان میکنند.
- سیلوهای کمپوست سازی میتوانند در هوای آزاد قرار داشته یا سرپوشیده باشند. سیلوی کمپوستی ، در باد و باران قرار دارد در مقایسه با سیلوی کمپوست سرپوشیده تحت تاثیر نوسانات خشک شدن و خیس شدن بیشتری قرار می گیرد. از آنجایی که در مورد سیلوی روباز کمپوست، رسیدن درجه حرارت توده کمپوست به 65 درجه سانتیگراد ضروری است ، روباز بودن آن ممکن است در صورت کم بودن حجم کمپوست مخصوصاً در زمستان مشکلاتی را به وجود آورد .
- ماشین آلات مخصوص زیر و رو کردن کمپوست معمولاً توده کمپوست را با ابعاد و اندازه های خاصی شکل میدهند تا بدین ترتیب ایجاد حرارت بیولوژیکی کمپوست به صورت مطلوبی انجام گیرد.
- پیست کمپوست سازی (محل کمپوست سازی ) دارای سطحی بتونی بوده که شیب ملایمی را به یک حوضچه مجهز به پمپ ، دارااست . به طوری که آبهای اضافی از روی توده کمپوست به درون حوضچه سرازیر شده و مجدداً جهت استفاده روی کمپوست پمپاژ میشود که نه تنها باعث صرفه جویی در مصرف آب شده بلکه عناصر مغذی مواد اولیه مانند کود مرغی را که از دسترس کمپوست خارج میشود. دوباره به چرخه مواد باز میگرداند . البته در صورت استفاده از حوضچه ایجاد بوی نامطبوع بسیار بیشتر از زمانی است که حوضچه نباشد. سطح پیست کمپوست سازی دارای ارتفاعی بیشتر از سایر سطوح واحد تولیدی میباشد.
فرمول هایی که بر اساس آن کمپوست مرغوب به دست می آید :
فرمول اول:
1000 کیلوگرم کاه خشک ( گندم یا جو ) ، 600 تا 800 کیلوگرم کود مرغ جوجه (با نیتروژن حدود 3% و رطوبت حدود35% ) با 50 تا 60 کیلوگرم سنگ گچ مخلوط میشوند. سپس 4000 تا 4500 لیتر آب اضافه میگردد و حدود 3 تن کمپوست بدست می آید این کمپوست حدود 2% نیتروژن دارد.
فرمول دوم :
1000کیلوگرم کاه خشک خورد شده ، 2 کیلوگرم تفاله آبجوسازی یا کنجاله سویا یا کنجاله پنبه، 25 کیلو کود اوره ( 50 کیلو سولفات آمونیوم ) ، 25 کیلو آهک ،30 کیلوسنگ گچ به اضافه 3500 تا4000 لیترآب حدود 2/2 تن کمپوست بدست می آید.
فرمول سوم :
500 کیلوگرم کاه ، 500 کیلو ساقه خشک ذرت ، 200 کیلو سبوس برج یا کنجاله سویا یا کنجاله پنبه دانه ، 300 تا 400 کیلوگرم کود مرغ ، 40 تا 50 کیلوگرم سنگ گچ با افزودن حدود 4000 لیتر آب که حدود 5/2 تن کمپوست بدست می آید.
فرمول چهارم :
1000 کیلوگرم نیشکر خشک و خورد شده ، 500 کیلوگرم کود مرغ ، 100 کیلو سبوس برنج ، 10 کیلو اوره ( 20 کیلو سولفات آمونیوم + 10 کیلو آهک ) و 25 کیلو سنگ گچ البته به علت بافت نیشکر تولید کمپوست بیش از یک هفته است.
مواد اولیه :
همان طور که بیان شد در این فاز هدف ما افزایش جمعیت باکتریهای تجزیه کننده یا ترموفیل ها است تا کربن و ازت موجود دز مواد اولیه را تجزیه نمایند که این شرایط مستلزم دما ، اکسیژن و رطوبت بالایی بوده و به صورت هوازی می باشد.
مواد اولیه در نقاط مختلف دنیا و حتی واحدهای تولیدی مختلف بسیار متفاوت میباشد. اما در نهایت هدف ما از انتخاب نوع و مقدار مواد اولیه رسیدن به نسبت 16% کربن به ازت (C/N) در انتهای فاز دو میباشد که با توجه به میزان کربن و ازت در هر یک از مواد مورد استفاده مقدار و نوع آن را مشخص می کنیم. این مواد شامل موارد ذیل میباشد:
|
مواد اولیه |
میزان ازت |
میزان رطوبت |
|
کلش گندم |
1/0 درصد |
10 درصد |
|
کود مرغی محلی |
5-4 درصد |
20 درصد |
|
کود مرغی شمال |
3 درصد |
20 درصد |
|
سنگ گچ |
0 درصد |
بسیار ناچیز |
|
اوره |
46 درصد |
بسیار ناچیز |
- ·مقدار کلش : مقدار کلش با توجه به حجم تونل پاستوریزه تعیین شده در هر واحد تولیدی قارچ متفاوت میباشد.
- ·مقدار کود مرغی: نسبت وزن کود مرغی به کلش 7/0 - 8/0 میباشد.
- ·مقدار سنگ گچ : به میزان 1/0 درصد وزن کود مرغی محاسبه میشود.
- ·مقدار اوره : نسبت اوره با توجه به میزان ازت موجود در کود مرغی و کلش محاسبه میشود . البته با توجه به فرمول زیر میز میتوان مقدار اوره مورد نیاز را محاسبه نمود:
(46/0 * X)+(درصد ازت آن * مقدار کود مرغی به Kg)+(درصد ازت آن * مقدار کلش به Kg)
X+ مقدار سنگ گچ به Kg + مقدار کود مرغی به Kg + مقدار کلش به Kg
